ขอบ่นเรื่องแรกเลย ทำไม WordPress มันเข้ามาเขียนยากนักวะ กว่าจะเปิดหน้า Write Post ได้ หมดแล้วเรื่องจะเขียน จะใช้ Flock ช่วยก็ดันไม่ได้อีก เพราะดันไป Encode เป็น TIS-620 ไม่ใช่ UTF-8 เพราะดันจะเอา feed ไปใช้ ข้างไอ้เจ้า flock ก็ดันไม่ support locale th_TH อีกตั้งท่าจะเข้าไปถามใน forum เห็นมันตอบคนชาติไหนก็ไม่รู้เสียงเขียวเชียวว่า I support แต่ English นะโว้ย ดุอิ๊บอ๋าย ไม่ถามมันก็ได้วะ แล้วก็ไม่พยายามทำ locale thai ด้วย ใช้ไม่ได้ช่างแม่มัน WordPress มันใช้ moveable type API ทำใช้เองก็ได้วะ
บ่นเรื่องสอง ขายของไม่ดีเลยโว้ย คนซื้อมันไปไหนกันหมด ช่วยๆกันซื้อหน่อย จะได้เลิกทำคอมกะเขาสักที ไม่งั้นแม่มันโทรมากวนกันทุกวัน รับงานเหี้ยๆ แล้วก็ไม่มีปัญญาทำ ก็ขนเอามาให้กูทำ ตอนนี้กูไม่ใช่ลูกจ้างแล้วนะโว้ย กูน่ะสามัญชนคนตกงาน ต่อไปนี้ กูคิดจะคิดราคาส่ง (ส่งเดช) แล้ว เอาก็ทำ ไม่เอาไสหัวไปเลย เอาเหอะ ยังไงก็ฝึกปรือถึงขั้น ลิ้นกระดาษทราย น้ำลายแลคเกอร์ อย่างพวกมึงได้หรอก อยู่งี้ก็ได้วะ
บ่นเรื่องสาม กูจะทำสวนของกูเอง ใครอย่าเสือกเที่ยวไปประกาศว่า กูรับ consult อีกล่ะ 5 ไร่ที่จะทำก็พอแล้ว แค่ collect data, analyze, forecast ก็ไม่ต้องนอนแล้ว ปีนี้ฟ้าฝนก็เสือกดีจริงๆ มีธุระได้อ่านภาพถ่ายดาวเทียมทุกวัน จะหวังพึ่งกรมอุตุ คงได้ฉิบหายขายตัวกันพอดี
บ่นเรื่องสี่ สิ้นเดือนอีกแล้ว เจ้าหนี้ชักแถวกันมาอีกแล้ว ระวังเหอะ ชักแถวมาบ่อยๆ จะชักดาบให้มั่ง
สุดท้าย อันนี้ไม่บ่น ไปหาลูกมาเมื่อวาน เอาปากกาถูกๆที่ซื้อมาจากสำเพ็งไปให้ลูกคนละ 3 ด้าม แค่เห็นลูกยิ้ม ชีวิตก็โคตรสุขแล้ว อยากกอดทั้งสองตัวทั้งวัน กลัวมันรำคาญ เอาไว้ให้พ่อมีเงิน จะซื้อของดีๆไปให้นะลูก
ชีวิตมันก็ไม่เคยหยุดนิ่ง หลายอย่างเปลี่ยนแปลงไป ไม่ว่าเราจะชอบ หรือไม่ชอบ ชีวิตมันไม่เคยให้โอกาส ไม่เคยถามเรา สิ่งที่เราทำได้ก็คือ ใช้ชีวิตให้มีความสุข กับความเปลี่ยนแปลงนั้น
ชอบจังเพลงนี้